شـب
مــَــن از انتهـــای یــکــــ شبــــِـ بی انتهــــا برایـــت میــگویـــم !
از سکــوتـــــش...تــــرسش...غـ ــربتـــش...
از تمـــامِ اشکــــ هایی کــه بی صــدا شد
از صـــدای بــــــاد در سـوز و سـرمای ایــن شبـــــــــ
از شیـــشه های خیـــس و بــاران خــورده
از مــــن
از تـــــــو
از دلتنــگی
از کــوچه های بی انتهـــا و اتــوبان های بــن بســـت
از رویاهـای دختــــرانه ام
ایــن شبـــــــ پـــر است از خــالی و مــــن هـمچــنان بیهــــوده در رویــاهایــم پـــرسه میـــزنــم !